در تمام فصول توت فرنگی گلخانه ای کشت و به صورت تازه مصرف می شود. با این حال، آنها را می توان منجمد، خشک کرد یا به صورت کنسرو، مربا و ژله درست کرد. توت فرنگی معمولاً برای تهیه ماست، میلک شیک، بستنی و اسموتی به محصولات لبنی اضافه می شود و اغلب در شیرینی ها و پای ها استفاده می شود.
آمریکایی ها هر سال حدود هشت پوند توت فرنگی مصرف می کنند. تقریباً 75 درصد از این مقدار توت فرنگی تازه و بقیه منجمد است. توت فرنگی منبع عالی ویتامین ها و سایر مواد مغذی ضروری است. یک فنجان توت فرنگی تازه حدود 50 کالری دارد و حاوی 160 درصد از RDA ویتامین C است.
توت فرنگی همچنین منبع خوبی از پتاسیم، منگنز، اسید فولیک و فیبر است. از آنجایی که توت فرنگی در تمام طول سال به شکل تازه در دسترس است، به یکی از پرمصرف ترین میوه ها در ایالات متحده تبدیل شده است.
افزایش محبوبیت آنها همچنین ممکن است تا حدی به دلیل شواهد فزاینده ای باشد که نشان می دهد مصرف رژیم های غذایی غنی از میوه ها و سبزیجات تأثیر مثبتی در کاهش خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند سرطان، بیماری های قلبی عروقی و سکته دارد.
مصرف کنندگان بیشتر متوجه می شوند که توت فرنگی حاوی انواع ویتامین ها و ترکیبات زیست فعال است که گزارش شده است که دارای قدرت آنتی اکسیدانی قوی هستند و برای مغز پیری مفید هستند.
این ترکیبات فعال زیستی غیر مغذی شامل فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها، کوئرستین و اسیدهای فنولیک هستند که دارای اثرات هم افزایی هستند که به سم زدایی رادیکال های آزاد، تعدیل بیان ژن متابولیسم و ژن های دفاعی آنتی اکسیدانی و ترمیم آسیب DNA کمک می کنند.
این اقدامات با هم می توانند در کاهش آسیب شناسی های مرتبط با استرس اکسیداتیو، مانند بیماری های قلبی عروقی، دیابت نوع 2، بیماری های عصبی و سرطان عمل کنند
