در مورد سقف یونان باستان اطلاعات کمی وجود دارد، اماسقفهای رومی سرشار از نقش برجسته و نقاشی بود، همانطور که در زیرزمینهای طاق حمامهای پمپی نشان میدهد. در طولدر دوره گوتیک ، گرایش عمومی به استفاده از عناصر سازهای به صورت تزئینی منجر به توسعه سقف تیرچهای شد که در آن تیرهای متقاطع بزرگ، تیرهای کوچکتر کف را در زوایای قائم به آنها نگه میدارند، تیرها و تیرها بهشدت پخدار و قالبگیری میشوند و اغلب با رنگهای روشن رنگ میشوند.
درطراحی سقف رنسانس به بالاترین سطح اصالت و تنوع خود توسعه داده شد. سه نوع شرح داده شد. اولین مورد سقف صندوقدار بود که در طراحی پیچیده آن معماران ایتالیایی دوره رنسانس بسیار از نمونه های اولیه رومی خود پیشی گرفتند.
خزانههای دایرهای، مربعی، هشتضلعی و L شکل فراوان بود که لبههای آنها بسیار حکاکی شده بود و زمین هر صندوق با گل رز تزئین شده بود. نوع دوم شامل سقفهایی بود که به طور کامل یا جزئی طاقدار، اغلب با تقاطعهای قوسی شکل، با نوارهای رنگآمیزی که بر طراحی معماری تأکید میکردند و با تصاویری که بقیه فضا را پر میکردند.
ایوان از ویلای فرنسینا دررم ، تزئین شده توسطرافائل وجولیو رومانو ، مثال خوبی برای این موضوع است. در دوره باروک ، از چهرههای خارقالعاده در نقش برجستههای سنگین، طومارها، کارتوها و گلدستهها برای تزئین سقفهای این نوع استفاده میشد. کاخ پیتی در فلورانس و بسیاری از سقف های فرانسوی به سبک لویی چهاردهم این را نشان می دهد. در نوع سوم که مخصوصاً مشخص بودونیز ، سقف به یک عکس قاب بزرگ تبدیل شد، مانند کاخ دوژها .
در معماری مدرن سقفها را میتوان به دو دسته عمده تقسیم کرد: سقف کاذب (یا آویزان) و سقف اکسپوز. با آویزان شدن سقفها در فاصلهای زیر اعضای سازه، برخی از معماران به دنبال پنهان کردن مقادیر زیادی از تجهیزات مکانیکی و الکتریکی، مانند لولههای برق ، کانالهای تهویه مطبوع ، لولههای آب، خطوط فاضلاب و وسایل روشنایی بودهاند.
اکثر سقفهای کاذب از یک شبکه فلزی سبک وزن استفاده میکنند که توسط سیمها یا میلهها از سازه آویزان شده است تا صفحات گچ تخته یا کاشیهای صوتی را پشتیبانی کند. معماران دیگر، با تاکید بر زیبایی شناسی سیستم ساختاری در معرض، از افشای تجهیزات مکانیکی و الکتریکی لذت می برد. در پاسخ به این میل، بسیاری از سیستمهای ساختاری ایجاد شدهاند که به خودی خود قدرت بیانی دارند و سقفهای تحسینبرانگیزی میسازند .