اگر درخت گردو سنندج در این نزدیکی دارید یا اگر به بسیاری از پارک‌های متروی کلمبوس و فرانکلین کانتی ما سر می‌زنید، ممکن است با صدای کوبنده گردوهای سیاه که هر سپتامبر و اکتبر به زمین می‌ریزند آشنا باشید.
این میوه ها از نظر اندازه و رنگ شبیه توپ های تنیس هستند که از درختان بالا می افتند. حتی اگر احساس کنید به کلاه سخت نیاز دارید، درخت یک هدیه خوشمزه و فراوان برای سنجاب ها و جویندگان به طور یکسان می دهد.
گردو سیاه، Juglan nigra، یک درخت برگریز بومی است که در خاک های غنی و مرطوب رشد می کند. همچنین معمولاً کشت می شود و می توان آن را در مناطق مسکونی و شهری یافت.
اگر گیاهی در حیاط خود دارید، ممکن است بدانید که رشد گیاهان دیگر در زیر و اطراف درختان گردو سیاه می تواند چالش برانگیز باشد. به این دلیل که این درخت در ریشه، برگ و پوسته میوه خود ماده شیمیایی به نام جوگلون تولید می کند.
این ماده شیمیایی رشد بسیاری از گیاهان دیگر را منع می کند و بنابراین رقابت را محدود می کند و آب و مواد مغذی بیشتری برای درخت گردو باقی می گذارد.
جوگلون همچنین می تواند به عنوان رنگ طبیعی برای لباس و پارچه استفاده شود. اثبات این رنگ قدرتمند را می توان تنها با دست زدن به میوه ها کشف کرد.
یک درخت بلند، گردوی سیاه می تواند به ارتفاع 50 تا 75 فوت با برگ های بزرگ، معطر و مرکب رشد کند. چوب زیبا برای روکش و سایر پروژه های نجاری بسیار مورد توجه است، اما ما اینجا هستیم تا در مورد میوه صحبت کنیم.
گردو سیاه تقریباً گرد است و اندازه آن 2 اینچ است. آنها توسط یک پوسته سبز و گوشتی محافظت می شوند که با بالا رفتن سن به رنگ قهوه ای تیره در می آیند و همچنین عطری منحصر به فرد دارد.
داخل این پوسته مهره ای بسیار سخت و گرد با شیارها و برجستگی های خشن و نامنظم وجود دارد. در حالی که استخراج آن دشوار است، آجیل شیرین و خوشمزه داخل آن ارزش تلاش را دارد.
