یکی از پرمصرف ترین غذاهای اصلی غنی از کربوهیدرات در بخش های بزرگی از جهان سیب زمینی 1401 است. در اروپا، روش سنتی تهیه آن، آب پز کردن سیب زمینی تازه بوده است.
در دهه‌های اخیر مصرف سیب‌زمینی تازه کاهش یافته و مصرف محصولات تجاری فرآوری شده افزایش یافته است، به عنوان مثال محصولات سیب‌زمینی سرخ‌کرده و برشته مانند چیپس و سیب‌زمینی سرخ شده افزایش یافته است. در برخی کشورها اهمیت اقتصادی محصولات سرخ شده و برشته شده بیشتر از سیب زمینی تازه است.
پیش سازهای آکریل آمید به طور طبیعی در سیب زمینی یافت می شوند و سطوح آن بین انواع و شرایط نگهداری متفاوت است. ژنوتیپ سیب زمینی همراه با خاک، لقاح و شرایط آب و هوایی در طول رشد، بر میزان قند اولیه تأثیر می گذارد، اما محتوای اسیدهای آمینه آزاد، به عنوان مثال، آسپاراژین که منبع اصلی نیتروژن در غده های سیب زمینی است، عمدتاً تحت تأثیر قرار می گیرد.
کشت سیب زمینی در سطح جهانی گسترش یافته است و در حال حاضر در بیش از 160 کشور در سراسر جهان کشت می شود. چین با تولید 85 میلیون و 860 هزار تن متریک که 23.3 درصد از تولید جهانی را تشکیل می دهد، به عنوان برترین تولید کننده (تولیدکننده برتر) رتبه بندی شده است.
پس از چین، هند، فدراسیون روسیه و اوکراین قرار دارند. ایالات متحده در جایگاه پنجم قرار دارد. تقاضا برای سیب زمینی و محصولات سیب زمینی همچنان در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است.
در ایالات متحده، مصرف سیب زمینی تازه کاهش یافته است، در حالی که مصرف سیب زمینی فرآوری شده طی 10 سال گذشته افزایش یافته است. تقریبا نیمی از سیب زمینی تولید شده در سطح جهان در آسیا مصرف می شود و بر اساس سرانه در حال افزایش است.
طی 20 سال گذشته، مناطق کشت سیب زمینی در آمریکای شمالی، اروپا و اتحاد جماهیر شوروی سابق کاهش یافته است. در کشورهای در حال توسعه از جمله کشورهای آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین، مناطق تولید دو برابر شده است.
در آسیا، به دلیل افزایش علاقه به سیب زمینی فرآوری شده و استفاده به عنوان خوراک دام برای صنعت دام، تولید سیب زمینی با سرعت زیادی در حال افزایش است.
